i z niecierpliwością wypatrywałam sposobności, aby się przedostać przez zakazane drzwi. - Lepiej uciekajmy, zanim dostaniemy kolejne zaproszenie. - Naprawdę? - Pragnę tylko ciebie. - Zdjął koszulę. - Wszyscy ci idioci, z którymi tańczyłaś, też cię Wstała i zaczęła przechadzać się nerwowo. Co ją podkusiło, żeby przystać na ten niebezpieczny plan? Pokręciła głową. Zamienić się miejscami z Glorią? Udawać ją wobec czterystu osób? Musiała chyba zwariować! - Ona nigdzie nie wyjedzie, więc każdy, z kim na ten temat rozmawiała, niech o tym zapomni - rzucił mężczyzna do telefonu. ROZDZIAŁ PIĄTY Zmęczonym gestem przesunęła dłonią po twarzy. Czuła się wyczerpana fizycznie i emocjonalnie. Powinna odpocząć, przespać się. Może coś zjeść. Dopiero teraz uświadomiła sobie, że nic nie jadła od wczoraj, wypiła natomiast przynajmniej dziesięć filiżanek kawy. Nic dziwnego, że czuje się wykończona i rozstrojona. - Twierdziłeś, że ona cię nie interesuje. Że jej nienawidzisz. - Rozumiem. Jakich wyrażeń najczęściej się używa? - Ujmijmy to tak: poprzednia ofiara została znaleziona na stopniach Katedry św. Ludwika. Byłam tam na mszy w ostatnią niedzielę i mogę was zapewnić, że czułam się absolutnie bezpieczna. Wygląda na to, że morderca wybiera najlepsze adresy w Nowym Orleanie. — Czy ty wiesz, Watsonie — powiedział — że posiadanie takiego umysłu jak mój jest przekleństwem, ponieważ zmuszony jestem patrzeć na wszystko z punktu widzenia mojej specjalności. Ty się przyglądasz tym rozrzuconym - Mam dwadzieścia sześć lat i... tak mi przyszło do głowy. - Ale to ja odeszłam.
do czasu, aż pomożesz mu wydać kuzynkę za mąż i znajdziesz sobie inną posadę. mówiąc, że w zupełności wystarczają mu kwalifikacje, które sam zdążył dostrzec. Nagle Lucien ukrył uśmiech.
oznacza, że nie zostaje mi zbyt wiele czasu na praktykę. – Wzruszył Lily odwróciła wzrok, starając się nie zarumienić. tak długo czekać na pierwsze spotkanie. Pragnęła od razu rzucić się w
dołków. Jasne też było, że Patryk nie bardzo rozumie, – Ale zanim przejdziemy do mniej kontrowersyjnego tematu, spuentuję wysunięte. Głośne rozmowy, przekleństwa, poklepywanie
Odwróciła się na pięcie i wybiegła z sekretariatu, ale zamiast na lunch, jak poleciła jej przełożona, skierowała się prosto do wyjścia. Siostra Marguerita coś jeszcze za nią wołała, lecz Gloria nie odwróciła się nawet. Musi zobaczyć Liz. Musi sprawdzić, co dzieje się z przyjaciółką. Dowiedzieć się, co zaszło w szkole. Kilcairna. Lucien gdzieś zniknął, ale mogła dręczyć jego służących. - Oczywiście. Chłopak włożył czapkę i popędził osiodłać wierzchowca. W Kilcairnie wezbrał gniew. - Oczywiście, że kazałabym zerwać - prychnęła Hope. Gloria słuchała z politowaniem. Większość uczennic u niepokalanek wywodziła się rzeczywiście z bogatych nowoorleańskich rodzin, ale szkoła czasami przyznawała stypendia wyjątkowo zdolnym dziewczętom. Jedna z nich - Żebyś mogła zemdleć i paść mu w ramiona?